Јапонија ја ревидира стратегијата за водородна енергија, многу проблеми треба да се решат

Јапонија планира шесткратно да ја зголеми употребата на водород до 12 милиони тони до 2040 година.

На 6 јуни, јапонската влада одржа министерски состанок за ревидирање на „Основната стратегија за водород“ формулирана во 2017 година. Јапонската влада постави цел да ја зголеми употребата на водород шест пати до 12 милиони тони до 2040 година. јавниот и приватниот сектор заеднички ќе инвестираат 15 трилиони јени во следните 15 години за промовирање на апликациите за водород. Дополнително, девет технологии, вклучувајќи горивни ќелии, опрема за производство на водород со електролитичка вода, се наведени како „стратешки области“ и добиваат клучна поддршка.

Да се ​​популаризира водородната енергија преку „намалување на трошоците и зголемување на побарувачката“

Јапонскиот министер за економија, трговија и индустрија Јасунору Нишимура на прес-конференција рече: „Во контекст на енергетската криза, водородната енергија го привлекува светското внимание, а земјите ширум светот жестоко се натпреваруваат на ова поле. Со фокус на декарбонизацијата, сакаме да го поддржиме забрзаното прифаќање на водородот во Јапонија“. Во исто време, тој рече дека со цел да и помогне на водородната енергија „да ги намали трошоците и да ја зголеми побарувачката“, јапонската влада ќе го забрза развојот на политиките за поддршка и ќе воспостави механизам за субвенционирање на јазот во цените помеѓу водородната енергија и фосилните горива, со цел да се стесни јазот во цените помеѓу водородната енергија и фосилните горива.

Покрај тоа, јапонската влада, исто така, рече дека ќе обезбеди поддршка за истражувања поврзани со водородната енергија и големо производство. Индустријата генерално верува дека Јапонија има за цел да изгради водородна енергија како стожерна индустрија во Јапонија преку оваа ревизија на „Основната стратегија за водород“ и да постигне прекуокеанска експанзија врз оваа основа.

Некои јапонски компании за водородна енергија ја поздравија и ревизијата на „Основната стратегија за водород“. Хироки Танака, член на тимот за комерцијализација на електролиза на Токујама, во интервју за медиумите рече: „Имам големи надежи во владината стратегија за стимулирање на побарувачката за водород, а Јапонија има технолошка предност во опремата за електролиза на вода, па затоа е важно да се најде начин да се искористи оваа предност“. Во исто време, конкуренцијата во трошоците со странските производители се зголемува и сакаме да работиме со јавниот и приватниот сектор за да го решиме ова“.

Недостигот на национални стандарди предизвикува чувство на криза

Разбирливо е дека Јапонија има одредени предности во развојот на технологијата за водородна енергија, а исто така е една од најраните земји што спроведува стратегија за водородна енергија на национално ниво. Многу јапонски компании како Toyota, Nissan и Panasonic имаат многу патенти за водородна технологија, а ревидираната „Основна стратегија за водород“ во 2017 година објави дека Јапонија ќе ја реализира комерцијализацијата на производството на енергија од водородно гориво околу 2030 година.

Но, водородот не е единственото јапонско поле. Според релевантните планови, до 2025 година, сопственоста на возила со горивни ќелии во Кина ќе достигне 50.000, производството на водород од обновлива енергија ќе достигне 100.000 тони до 200.000 тони годишно. Истовремено, Европа и Соединетите Американски Држави исто така активно развиваат релевантни стратегии, на пример, САД планираат да достигнат 50 милиони тони зелен водород годишно до 2050 година, а акциониот план за енергетска транзиција „REpowerEU“ на Европската унија планира да воспостави зелен водороден систем со годишно производство од 10 милиони тони. Во исто време, земјите исто така активно развиваат стандарди поврзани со водородот за да го поттикнат производството на зелен водород и да ги заострат стандардите за синиот водород за да ги намалат емисиите на јаглерод. Спротивно на тоа, Јапонија, која ја има предноста во технологијата за водородна енергија, сè уште нема издадено релевантни национални стандарди, а камоли да се стреми кон меѓународниот глас на стандардите за водородна енергија.

Официјален претставник на јапонското Министерство за економија, трговија и индустрија еднаш откри чувство на криза: „Јапонија може да загуби од другите земји во водородната енергија“.

Новата енергија не може да ги реши старите проблеми

Ревизијата на Основната стратегија за водород, исто така, нагласува дека јапонската влада ќе го поддржи развојот на технологии поврзани со големи океански носачи на водород. Во моментов, јапонската Kawasaki Heavy Industries Co., LTD. (Kawasaki Heavy Industries) моментално е единствената компанија со технологија за бродски транспорт за течен водород, првиот брод во светот изграден специјално за транспорт на течен водород го заврши првото патување со водород од Австралија до Јапонија во февруари оваа година.

Сепак, иако водородот е нов извор на енергија, тој не и помогна на Јапонија да го реши стариот проблем со големата зависност од увозот на енергија. Мотохико Нишимура, извршен директор на Kawasaki Heavy Industries, потпретседател, Одделение за енергетски решенија и поморски и водородни стратегии, рече: „Како земја сиромашна со ресурси, Јапонија увезува најголем дел од својата енергија, но Јапонија е исто така еден од највисоките потрошувачи на енергија. Обновливите извори на енергија во Јапонија имаат ограничен простор за развој, а сега со цел да се намалат емисиите на јаглерод во производството, Јапонија може да се потпре само на електролитичка вода за производство на водород. Покривањето на огромната потрошувачка на енергија во Јапонија со обновлива енергија и домашно произведен водород ќе биде тешко. евтино и стабилно снабдување со водород од странство, Јапонија не само што ќе биде економски пасивна, туку и ќе се соочи со ризици за енергетската безбедност“.

Покрај тоа, Нишимура Мохико исто така рече дека целта за испорака на 100% зелен водород во Јапонија е невозможно да се постигне на краток рок. Во моментов, најголемиот дел од светскиот водород е сив водород, кој има емисии на јаглерод во производствениот процес, а Јапонија, како увозник на водород, нема многу опции. „Според планот на јапонската влада, до 2030 година вкупната количина на увоз на водород ќе достигне 3 милиони тони, од кои зелениот водород и синиот водород сочинуваат околу 14%.